Beni 12 yaşında 40 yaşındaki bir adamla evlendirdiler. Sustum.
13 yaşında gebe kaldım, düştü bebem. Küçükmüşüm daha. Sustum.
14'ümde yine gebe kaldım. Doğurdum. Bebem sakatmış, beslenememiş karnımda. Nasıl beslensin? Ekmek peynirle bir de üstüne kötekle mi? Yine sustum.
İstemedim. İki senede bir gebe kaldım. Altıncı bebemde ebe hemşire kurtaramadı beni ve bebemi, öldük.
Ben öldüm, insanlık öldü.
***
20 yaşında üniversite öğrencisiydim. Bir akşam dersten evime giderken kaçırdılar beni.
3 kişi tecavüz etti. Dövdü.
Hamile kaldım. Kendimden de bebekten de nefret ettim.
Kimseye söylemedim. Yasalar karşı çıktı, doğurdum.
Doğumdan iki ay sonra dayanamadım, bebeği sonra kendimi öldürdüm.
Ben öldüm, insanlık öldü.
***
38 yaşında iki çocuklu bir kadındım. Kocam beni aldattı, terk etti.
Bir ay sonra hamile olduğumu öğrendim.
Bilerek babasız bir çocuk daha hele ki işsizken nasıl doğurursun?
Doğurdum. Benden nefret eden bir çocuk doğurdum.
Gözlerime her baktığında ben öldüm, insanlık öldü.
***
82 yaşında Erzurum'luyum. Bir gün bir bebek verdiler elime.
Dediler ki büyük adam olacak. Bilemedim ne demek istediklerini.
Büyüdü, bakan oldu. "Ana seni koruyacağım." dedi.
Güvendim, inandım. Sonra çıkarları uğruna kadınlara karşı geldi.
"Tecavüze uğrayan doğursun, devlet bakar." dedi.
Bilemedim ne demek istediğini. Ya ben tecavüze uğramış olsaydım diye düşündüm.
Ben öldüm, biz öldük.
İnsanlık öldü!
