Sevmenin ne demek olduğunu ailede görmemiş bizler, hayatımızda onu aradık sürekli.. Bir yerlerde var olduğuna inandırdık kendimizi. Olmama ihtimalini düşünmedik ya da bunun korkusunu kendimiz bile fark etmeden delicesine bastırdık. Her şeyin çıkara bağlı olduğu bu dünyada en ufak bir sıcaklığa bile kandık. Çok basit dileklerimiz vardı oysa,sadece sevilmek istedik. Gözyaşlarımızı silecek birini istedik. Bunun çok güçlü bir duygu olduğuna ama çoğunun bunu bulamadığına inandırdık kendimizi. Rüyalarımızda bizi saran kollar, bir buseyle her şeyi unutturan gölgeler gördük. Heyecanla bu büyük günü beklemeye başladık.
Bir yandan da büyüdük. Bu hayale yeni şeyler kattık,hiç yok etmedik onu aksine besledik büyüttük içimizde onu korkularımızla. Ne zaman sevgiyi yakalar gibi olup da onu kaçırsak doğru zaman olmadığını düşünüp tekrar kandırdık kendimizi. İçimizdeki sesin o bir yerlerde seni bekliyor yanıtını duyduk mutlu olduk yine. Ama geçen zamanla ne bu boşluğu biri doldurdu ne de göz yaşlarımızı silen oldu. İşte bu noktada ayrılamaya başladık birbirimizden. Kimileri gerçeği anladı; sevgi boşluğumuzu doldurmak için beynimizde yarattığımız bir ütopyaydı. Kimileri de kendini kandırmaya devam etti;yanlış yerde yanlış kişilerle olduğunu,sevginin onu beklediğini düşündü.
Yetişkin olmaya başladığımız bu zamanlarda yaralarımızı sarmaktan o kadar yorulduk ki sevginin adını bile duymak istemedik,hayaller kurduk yine,çocuk olmak istedik,sevgiden bihaber sadece onu saf bir şekilde hayal ettiğimiz günleri özledik. Bir yerlerde ayrılsak da birbirimizden içimizde bir yerlerde onu istemek konusunda birleştik aslında. Yanlış kişilerle onu ararken sevgiyi bambaşka bir hale getirdik beynimizde. Onu öyle kusursuz bir tabloya koyduk ki gerçek sevgiyi bile beğenmez olduk artık. Hayalinle mutlu olur hale geldik. Yaşlanmaya başladığımızı hissettiğimiz an ilk bulduğumuz sevgiye tutunduk,kimilerimiz şanslı kimilerimiz talihsizdi oysa. Ama seçeneğimiz kalmadığını fark ettik. Hep kaçtığımız kötü sonlara benzedik ister istemez. Başladığımız yere geri döndük,tekrar çocuklaştık,boşuna kendimizi yıprattık..Ve son nefesimize kadar hayalimizdeki sevgiyle mutlu olduk..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder